Խա­չը դա­տաս­տան է նրանց հա­մար, ով­քեր ա­նար­գում են այն, և փր­կու­թյուն նրանց հա­մար, ով­քեր եր­կր­պա­գում են: Ե­թե նախ­կի­նում մար­դիկ ի­րենց կյանքն էին նվի­րա­բե­րում հա­նուն Քրիս­տո­սի` նա­հա­տա­կու­թյան պսա­կը կրե­լով հա­վի­տե­նա­կան կյան­քի հա­մար, ա­պա այ­սօր պատ­կե­րը փոխ­վել և աստ­ված­հայ­հո­յու­թյան է վե­րած­վել:

Ե­գիպ­տո­սը ժա­մա­նա­կի քա­ղա­քակր­թու­թյան բնօր­րանն էր հա­մար­վում, և մար­դը այն­տեղ մեղ­քե­րի ստր­կու­թյան գե­րին էր:

Չա­րա­ցած մարդ­կու­թյու­նը` ամ­բո­խի վե­րած­ված, ա­նօ­րեն կեց­ված­քով, դե­պի ինք­նաոչն­չա­ցում է գնում` չգի­տակ­ցե­լով իր իսկ մո­տա­լուտ վախ­ճա­նը:

«System Of A Down» խմբի մենակատար Սերժ անկյանը, դատելով ամենից, ցավոտ է տարել օրերս Երևանի Հովհաննես ումանյանի անվան պետական տիկնիկային թատրոնում սատանիստական «Vader» ռոք խմբի երևանյան համերգի չեղարկումը, և «Ֆեյսբուք»-ի իր էջում այդ կապակցությամբ հանդես եկել քննադատությամբ:

Խա­չա­տուր Ա­բո­վյա­նի ան­վան հայ­կա­կան պե­տա­կան ման­կա­վար­ժա­կան հա­մալ­սա­րա­նում ո­րո­շա­կի նպա­տակ ու­նե­ցող թեր­թիկ­ներ և Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի վե­րա­բե­րյալ տե­ղե­կատ­վա­կան գր­քույկ­ներ բա­ժա­նե­լու մի­ջո­ցով քա­րոզ­չու­թյուն է ի­րա­կա­նաց­վում հօ­գուտ այ­լա­սեր­ված­նե­րի հա­մար գործ­նա­կա­նում լայն ի­րա­վունք­ներ ա­պա­հո­վող Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիա­յի ու դրա վա­վե­րաց­ման հա­մար նպաս­տա­վոր հան­րա­յին կար­ծի­քի ձևա­վոր­ման:

«Աստ­ծո հող­մա­ղաց­նե­րը ա­ղում են հան­դարտ, բայց շատ մանր։ Հա­յաս­տա­նի նախ­կին պե­տանվ­տան­գու­թյան նա­խա­րար Կրի­մյա­նը գն­դա­կա­հար­վել է որ­պես դա­վա­ճան։ Այդ գա­զա՛­նը գե­րեզ­մա­նեց ինձ» (ՆԺԴԵՀ, Եղ­բորն ուղղ­ված նա­մա­կից)։

Ի­րենց մա­հա­բեր թմ­բի­րի մեջ ի­րենք ի­րենց կզ­գան խա­ղաղ հոգևոր պա­տե­րազմ­նե­րից և ա­պա­հով աստ­վա­ծա­յին մի­ջամ­տու­թյուն­նե­րից և այլևս չեն սպա­սի Նրան՝ ոչ հույ­սով ու հա­վա­տով, ոչ էլ ան­գամ դա­տաս­տա­նի ակն­կա­լի­քով:

«Ար­դարև, կեն­դա­նի Աստ­ծու տա­ճար եք դուք, ինչ­պես ա­սաց Աստ­ված. «Պի­տի բնակ­վեմ նրանց մեջ և պի­տի ըն­թա­նամ նրանց մի­ջով և նրանց Աստ­վա­ծը պի­տի լի­նեմ, և նրանք պի­տի լի­նեն Իմ ժո­ղո­վուր­դը» (Բ Կոր. 6; 16):

Ժա­մա­նա­կա­կից աշ­խար­հում մարդ ա­ռանց հա­մա­ցան­ցի չի կա­րող պատ­կե­րաց­նել իր ա­ռօ­րյան, ո­րով­հետև այն ստեղ­ծում է հար­մա­րա­վե­տու­թյուն, կյան­քը դարձ­նում ա­վե­լի հե­տաքր­քիր և հնա­րա­վո­րու­թյուն տա­լիս ա­րագ և ճշգ­րիտ տե­ղե­կատ­վու­թյուն ստա­նա­լու: Այս կերպ հա­մա­ցան­ցի օգ­տա­տե­րե­րի թի­վը գնա­լով ա­րագ ա­ճում է: